Verhuizing
De kogel is door de kerk.Na jaren en jarenlang bij dezelfde provider een Plone site in de lucht te hebben gehad, is vandaag de dag gekomen om over te stappen naar iets moderners, en beter passend bij mijn bescheiden wensen dan een enterprise-level web ontwikkelplatform met ondersteuning voor workflows en internationalisering.
Webontwikkelingen
Toen ik mijn eerste websites bouwde als intranet bij General Electric Information Services, kon dat nog niet anders dan met statische HTML, handmatig in elkaar gezet. Voor mij niet zo moeilijk omdat ik mijn afstudeerscriptie in de onder wiskundigen populaire type-setting LaTex had geschreven, een uitgebreide SGML implementatie. HTML was ook op SGML gebouwd, maar was veel kleiner met slechts een handvol tags.
Toen ik klaar was met de eerste versie, was de techniek alweer verder. Met behulp van een CGI script geschreven in Perl konden we formulieren verwerken en enige dynamische content genereren.
Lang werd HTML opgemaakt met tabellen, onzichtbare gif’s en frames, maar gelukkig werd dat langzaam vervangen door CSS en JavaScript.
Lang werd HTML opgemaakt met tabellen, onzichtbare gif’s en frames, maar gelukkig werd dat langzaam vervangen door CSS en JavaScript.
Ook de ontwikkel ontwikkelingen bleven komen. Nieuwe en bestaande programmeertalen werden gebruikt voor webontwikkkeling dus bouwde ik met Perl, PHP en Java aangevuld met databases zoals MySQL, Postgres en Oracle complexere websites. Zoals iedereen bouwde ik al snel mijn eigen CMS als deel van iedere website. Bij Vernet bouwde ik het personeelsinformatiesysteem Werver, mijn eerste webapplicatie in HTML, CSS, JavaScript en PHP.
Natuurlijkerwijs ontstonden de webprogramming frameworks en ik liet mijn oog vallen op Plone. Plone was mooi, eenvoudig, extreem goed beveiligd, uitstekend ontworpen, vol mogelijkheden en eenvoudig uit te breiden. Ik ontwikkelde complexe, dynamische websites en gebruikte Plone daarom ook voor mijn eigen, bescheiden site. Dat was een kanon om een mug mee te schieten, maar het werkte voor mij.
Met de komst van smartphones, mobiel internet en apps begon het web aan zijn derde jeugd. Vrijwel alle ontwikkelplatformen, frameworks en “turn-key” oplossingen bieden nu mogelijkheden tot ontsluiting via het web en apps. Allerlei technieken en talen waar decennia op neer werd gekeken (*kuch* Javascript *kuch*), staan nu centraal in frameworks als Angular en React en servers als Node.js. De abstractie van deze oplossing is zo hoog dat zelfs ontwikkelaars zich vaak niet realiseren wat sever-side of client-lied draait. Voor de ontwikkelaar en de klant is alles gewoon een pakket dat je uit een Git repository download en installeert, eventueel met wat plug-ins erbij.
En wat een prachtige mogelijkheden heeft ons dit opgeleverd. User Interfaces flitsen in de browser alsof ze “native” voor het platform eronder geschreven zijn. Vrijwel alle grote spelers voegen dagelijks of wekelijks features toe aan hun software oplossingen die via hun sites of apps direct door ontelbaar veel gebruikers beschikbaar komen.
Standaard oplossing
Nadat ik ontdekte dat het uitdenken van oplossingen beter betaalt dan programmeren en toch even leuk is, ontwikkel ik nog maar weinig. Ik installeer nog wel eens een server oplossing lokaal of bouw een user interface-je met een leuk tool, maar dat deo ik om op de hoogte te blijven van de technische ontwikkelingen. Ik doe het veel te weinig om handig genoeg te zijn om mijn eigen site mee zo iets te bouwen.
Dus met enig pijn in het hart, heb ik besloten over te stappen naar een bestaande CMS oplossing. De keuze is gevallen op het alweer behoorlijk oude WordPress dat standaard geleverd wordt en waardoor ik geen eigen server meer hoef te hebben.
In een grijs verleden heb ik WordPress, net als toenmalig concurrent Joomla wel eens gebruikt. Toendertijd werden deze “speelgoed” CMS-en die voortdurend gehackt en waren de mogelijkheden te beperkt, maar dat euvel lijkt behoorlijk verholpen.
WordPress is geschreven in mijn oude liefde PHP, dus als iets me niet bevalt moet ik het toch vrij eenvoudig kunnen aanpassen. Maar dat is voor later, Eerst maar een een gewone website opzetten: Een leuke template kiezen, en met content vullen: Klaar!
Hoe moeilijk kan het zijn?
Nou, even snel de website opzetten blijkt toch nog flink lastig. Ik mopper op het verschil in uiterlijk tussen de admin-inlog en die voor gebruikers, voor mij sinds Plone een achterhaald concept. Daardoor duurt het even voordat ik kan vinden waar ik zaken kan aanpassen, Er blijkt een verschil tussen pagina’s en “weblog-posts” te zijn. Omdat ik haast heb, vind ik geen bronnen voor mooie, rechtenvrije afbeeldingen. Bovendien zet WordPress allemaal dingen op mijn pagina die ik weg wil hebben, maar hoe dat moet kan ik niet vinden. Tot slot was ik vergeten hoe ontevreden ik was met de content die ik ooit voor mijn site heb bedacht: Zonder content geen goede site.
Voor de zoveelste keer is de volgende uitspraak op mij van toepassing: “De kinderen van de schoenlapper gaan blootsvoets.” Ik neem niet de tijd voor mezelf, wel voor mijn klanten. En als ik volledige zeggenschap heb over een site, ben ik niet snel tevreden. Ik wil minimaal flitsende presentaties, meeslepende films, 3-D animatie en AR content. Maar heb ik tijd dat te maken? En wie gaat dat moois bekijken? Is het de moeite voor een vallende boom in het bos om te kraken, als er toch niemand luistert? Of laat de boom dat gewoon zitten.
Voor vandaag stop ik er even mee. De site moet zich in zijn huidige vorm maar een paar dagen redden. Ik ben benieuwd hoe mijn nieuwe webstek zich de komende tijd zal ontwikkelen. Het begin is er…
